Σύμφωνα με έναν από τους επικρατέστερους ορισμούς, η αειφόρος ή βιώσιμη ανάπτυξη επιτρέπει την κάλυψη σημερινών αναγκών χωρίς να επηρεάζεται η δυνατότητα των επόμενων γενεών να καλύψουν τις δικές τους. Αν και δίνει μεγάλη βαρύτητα στην προσεκτική διαχείριση του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων, η αειφορία δεν βασίζεται μόνο σε περιβαλλοντικά κριτήρια αλλά συμπεριλαμβάνει κοινωνικές και οικονομικές παραμέτρους. Πρόκειται ουσιαστικά για μια προσπάθεια ισορροπίας ανάμεσα στην ανάπτυξη, την κάλυψη δηλαδή των ανθρώπινων αναγκών, και την ικανότητα του περιβάλλοντος να την υποστηρίξει.
Ο στόχος μιας βιώσιμης ανάπτυξης, σύμφωνα με το πρόγραμμα Zofnass του Harvard (www.zofnass.org), βρίσκεται στον πυρήνα του πολεοδομικού σχεδίου για την αξιοποίηση του χώρου. Οι κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές πτυχές της αειφορίας λήφθηκαν εξίσου υπόψη. Η εξασφάλιση κοινωνικής ευημερίας και μακροπρόθεσμης οικονομικής ανάπτυξης με ταυτόχρονη προστασία και αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος είναι η βασική κατεύθυνση της πρότασης.
Για το λόγο αυτό αρχές από τέσσερεις κατηγορίες χρησιμοποιήθηκαν σαν κριτήρια βιωσιμότητας. Συγκεκριμένα:
Ποιότητα ζωής. Πρόβλεψη για κοινωνικές παροχές υψηλού επιπέδου, αναψυχή, συμμετοχή, δημιουργία τοπικής ταυτότητας και αισθήματος ασφάλειας.
Κλιματική αλλαγή. Εφαρμογή στρατηγικών μείωσης εκπομπής αερίων, καταπολέμησης του φαινομένου της αστικής θερμικής νησίδας και σωστής διαχείρισης των όμβριων υδάτων.
Διαχείριση πόρων. Πρόβλεψη για ορθολογική διαχείριση και μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, νερού, υλικών και παραγωγής στερεών και υγρών αποβλήτων.
Φυσικός κόσμος. Προστασία και αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων της περιοχής.
Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στις υποδομές. Η υλοποίηση πρότυπων υποδομών για την ενέργεια, το νερό, τα απορρίμματα, τις μεταφορές, τις τηλεπικοινωνίες και τους πράσινους χώρους είναι κεντρικής σημασίας για τη βιώσιμη λειτουργία μιας τέτοιας έκτασης αλλά και την ελαχιστοποίηση των φορτίων που θα πρέπει να παραλάβουν οι υφιστάμενες υποδομές του Λεκανοπεδίου.
– –
A development is considered to be sustainable when it caters to the needs of today without affecting the potential of future generation to do the same. Even though it emphasizes the protection of the environment and natural resources, sustainability also includes social and economic dimensions. It is essentially an attempt to balance growth and human needs with the ability of the environment to support them.
The goal for a sustainable development is at the core of the planning for Hellinikon. The social, economic and environmental aspects of sustainability, according to the Zofnass Program at Harvard (www.zofnass.org) were equally considered. Ensuring social prosperity and long-term economic development while protecting and restoring the natural environment is the main direction of the proposal.
For this reason principles from four categories were used as criteria for sustainability. Specifically:
Quality of life. Provision for high standard amenities, recreation, involvement, stimulation, local identity and safety.
Climate change. Implementation of strategies for greenhouse emissions reduction, urban heat effect mitigation and stormwater management.
Resource allocation. Provision for the management of energy, waste, water and materials.
Natural world. Protection and restoration of the natural characteristics and resources of the site.
The approach to sustainability concerns all the phases of the project, planning, construction and operation as well as all the scales of construction, such as infrastructure, neighborhood and building. Catering for needs at regional and local levels was taken into consideration
Particular emphasis is given on infrastructure. The implementation of state of the art infrastructure for energy, water, waste, transportation, telecommunications and landscaping is critical for the efficient operation of the site but also for minimizing the impact on the existing urban infrastructure of Athens metropolitan area.
the hellinikon project 